Ons blog in het Nederlands

Wat is gezondheid?

/in /door

“In short, health is measured by the shock a person can take without his usual way of life being compromised” ― Moshe Feldenkrais

Moshe Feldenkrais de grondlegger van de Feldenkrais methode voor somatische bewegingseducatie schreef in 1979 een prachtig stuk over gezondheid. Zijn visie toen was best heel spraakmakend omdat hij zich oriënteerde op de mogelijkheden en capaciteiten in een ieder om bewust te acteren in de wereld en het leven vorm te geven ondanks persoonlijke moeilijkheden, uitdagingen of ziekte.

In die tijd -en eigenlijk nog steeds- zag men gezondheid als de afwezigheid van ziekte. Dat is een beperkte definitie die nogal gefocust is op hoe iemand medisch niet in het plaatje van de ideale mens past? Maar wat is gezondheid nog meer?

If a human being needs no medical services for years and has no complaints of pains or aches, is he or she healthy? If, on the other hand, this same person leads a dull, uninteresting life with marital difficulties that end up with suicide — is that a healthy person? And is a person who never brings his or, her work to an end one way or another, and who keeps changing his employment only to avoid his duties time and time again — is he in good health?

Obviously, health is not easy to define. It is certainly not enough to say that not asking for medical or psychiatric help is proof of health.

We leven in een angst en schaamte cultuur. Veel mensen zijn gepreoccupeerd met wat er fout of mis is met hen, met hun lichaam, hun verlangens, hun leven, of dat nu gaat over pijn, moeilijkheden of de dingen die ze niet hebben, of ze er bij horen, angst voor fouten, falen… Ruim 2 miljoen mensen in Nederland lopen rond met chronische spanning en stressklachten en alle gevolgen van dien. En natuurlijk kennen we ook allemaal grote uitdagingen, verdrietige en heftige gebeurtenissen in ons levens. Het leven gooit zijn stuiterballen wel. Maar in hoeverre ontneemt het ons de ruimte om ook de andere kant van het leven te voelen en ervaren? De vreugde, het plezier, creativiteit, spontaniteit? Wat is gezondheid?

Er is een ‘gigantische Fixing industrie ontstaan waarbij mensen nog meer bevestigd worden in wat er mis is met hen en in hun malaise blijven hangen. ‘Geef me een pil zodat ik kan blijven doen wat ik al deed’. Interventies van buitenaf die zelden tot gevolg hebben dat de persoon in kwestie zichzelf de vraag stelt ‘Hoe zijn mijn gedrag, bewegingen, en denken verbonden met mijn emotioneel en fysiek welzijn?’ Mensen geven de verantwoordelijkheid voor hun eigen gezondheid en welzijn uit handen. Ze besteden het zich beter voelen uit. En zo blijft het verhaal zich herhalen. Wat is gezondheid?

Het eerste wat we als kinderen afleren als we ouder worden is spelenderwijs leren door nieuwsgierig op onderzoek uit te gaan, te ontdekken met vallen en opstaan, letterlijk en figuurlijk. Want in deze maatschappij is vallen synoniem voor falen en falen heeft heel vaak negatieve consequenties. Durven we nog te falen, mogen we nog leren van ons zelf? Hoe vaak kwam ik in mijn dansschool niet leerlingen tegen die al wisten dat ze niet konden dansen voor ze een stap gezet hadden, volledig in de angstgreep van hun overtuigingen en zich niet bewust van de kans  die ze zichzelf ontnamen om iets nieuws te ontdekken, hun horizon te verbreden.. Wat is gezondheid?

Ik geloof dat het antwoord op wat is gezondheid ligt in het leren kennen van onszelf. Het leren waarnemen van de beweging van de emoties in onszelf, onze gevoelens, onze gedachtes en de manier waarop we bewegen,  Een Leren met onze zintuigen én ons brein. Een organische manier van leren die ons hele zenuwstelsel engageert en uitnodigt tot het maken van nieuwe, verbindingen.  De toverwoorden voor dit soort leren zijn Spelen en Bewegen.

Ik zou het Embodied Learning willen noemen. Want in dit ‘leren’ zijn hoofd en lichaam gelijkwaardig en één. Ik kan het ook bezield leren noemen want in spelen, nieuwsgierigheid en spontaniteit ontmoeten we onze ziel en verbinden we ons met onze dromen en creativiteit. Vanuit dit Leren, doen en denken we in verbinding met ons hele zelf en ontstaan er bewegingen die gedragen worden door een diep weten wat ons lichaam en ziel nodig hebben om het leven voluit te leven en in ons eigen kracht te staan, onze dromen te leven..

Ik ben ervan overtuigd dat een zorgzame, luisterende relatie met ons lichaam en een grote dosis zelfbewustzijn dan ook de sleutels zijn naar gezondheid, vitaliteit en zingeving. Als je begrijpt wat je doet en hoe je dat doet dan kun je doen wat je wilt. En je kunt dan ook dingen laten, ook dat is een actie. Met andere woorden dan creëer je de mogelijkheid om een andere beweging te maken. Beweging waar je van gaat sprankelen, waar dromen tot leven komen en jouw energie en levenszin uitbundig stromen.

“A healthy person is the one who can live his unavowed dreams fully”. -Moshe Feldenkrais

In 2019 ben ik naar Spanje vertrokken. Het was mijn droom om in de bergen te wonen en meer rust en zon te voelen, dichter bij de natuur. De eerste keer dat ik deze droom had was in 1999 kun je nagaan.. Met een pijltje en een wereldkaart bij de hand, heb ik in november 2018 mijn wens uitgesproken. “Waar zal ik mij echt thuis voelen?”. In Rotterdam in ieder geval niet. Vervolgens heb ik het pijltje gegooid. Het landde op een punt ergens tussen de dorpjes Lanjarón en Orgiva in Zuid Spanje, in de wonderlijk mooie Alpujarra. Maar dat wist ik toen nog niet. Natuurlijk ben ik  gaan kijken, meerdere keren zelfs.

Mijn man had toen nog een baan dus het verhuizen ging niet van de ene dag op de ander. Oh wat stond mij dat in de weg en oh wat vond ik het eng dat hij zijn baan zou opzeggen. Angst, dilemma; het was er allemaal. De ene dag wilde ik weg en de andere dag klampte ik me weer vast aan alles wat ik eigenlijk allang niet meer wilde. Wie weet kon ik het misschien weer leuk maken? De zoveelste poging om dat stemmetje binnen het zwijgen op te leggen.

Intentie is sterk en zo is bewust zijn ook. Iets wat je bewust bent, kun je niet meer onbewust maken. Ik voelde heel diep wat ik wel wilde en niet wilde. De droom wilde leven. En met elke poging mijn droom te onderdrukken verloor ik meer energie en plezier. Op een druilerige grijze dag waarop ik me extra dof en gefrustreerd voelde, vertelde ik manlief met de nodige emotie dat als zijn werk er niet was, we allang weg waren geweest. Oei! Een paar weken later verloor hij zijn baan door een re-organisatie. En zo gebeurde het dat alle excuses een voor een omvielen en het durven doen overbleef. Ik heb toen geleerd dat het meervoud van Lef, Leven is.

Inmiddels heb ik een prachtige plek gevonden in de wonderlijk mooie Alpujarra, tussen de dorpjes Orgiva en Lanjarón. Ja het pijltje! En ik voel me thuis, heerlijk, wat ben ik blij dat ik toch, ondanks mijn angst voor het onzekere van een nieuwe stap, mijn hart gevolgd heb. Na de Covid crisis hoop ik hier mooie retreats te organiseren om mensen te begeleiden gezond en vitaal in het leven te staan, te spelen.

Hieronder een extract naar de essay van Moshe Feldenkrais waarin hij een prachtige visie over gezondheid deelt:

 ….Even in our culture a number of us succeed in continuing their healthy life process to an old age -an age, that is, where the unhealthy are already dotty and sick-. Some of our best and healthiest men – who, by the way, may be hunchbacks or have other deformities – are the sort of people of whom we think as artists. Most artists, be they cobblers or sculptors, composers or virtuosos, poets, or scientists, like good wine, are best when they are old.

The outstanding difference between such healthy people and the others is that they have found by intuition, genius, or had the luck to learn from a healthy teacher, that learning is the gift of life. A special kind of learning: that of knowing oneself. They learn to know ‘how’ they are acting and thus are able to do ‘what’ they want: the intense living of their unavowed, and sometimes declared, dreams” Moshe Feldenkrais

Wil je de hele essay lezen, klik dan hier

Wat betekend Vitaliteit voor jou?

/in /door

In de voorbereiding op mijn programma ‘Beweeg met lichtheid, energie en vitaliteit’ heb ik mijn kleurtjes erbij gepakt en onderzoek gedaan naar wat vitaliteit voor mij betekend. Ik merkte dat door een mindmap te maken ik mijn sprankel-energie al wakker maakte.

Ik voel me vitaal als:

Wat betekend vitaliteit voor jou? Hoe voel jij je dan?

In het programma ‘Beweeg met lichtheid, energie en vitaliteit’ ontdek je hoe jij vitaal in je leven staat fysiek, emotioneel en mentaal. Doe je mee? Via deze link kun je je inschrijven.

De kracht van bewuste beweging in interactie (met oefening)

/in /door

Wist je dat beweging direct verbonden is met hoe jij je verhoudt tot je omgeving, de buitenwereld, de mensen om je heen?

Beweging gaat over onze interactie met de buitenwereld. Zelfs onze interne beweging is grotendeels vormgegeven om dat wat van buiten naar binnen komt te verwerken en in een andere vorm terug te geven. Bv de peristaltische beweging van de spijsverteringsorganen om voedsel op te nemen en uit te scheiden, maar ook de beweging van de longen om lucht in en uit te ademen. De beweging van onze cellen is een verruimen en openen gevolgd door een samentrekkende en sluitende beweging. Geven en nemen als levensritme.

Onze zintuigen zijn als voelsprieten die voortdurend in beweging zijn om de wereld om ons heen af te tasten, te scannen net als de voel-cellen in o.a. onze huid, darmen en longen. Een aantal van onze lichaamsdelen zijn volledig vormgegeven om de buitenwereld te voelen en te communiceren met de buitenwereld. Neem onze huid, de handen en voeten, onze neus, mond, oren, ogen, de organen en weefsels van ons spijsverteringsstelsel.

Je zou al die beweging als een spiegel kunnen zien voor hoe wij interactieren met onze omgeving. Beweeg jij licht en vrij of ervaar je spanning in je lopen, zitten en staan? Trek je samen in je beweging naar buiten; je lopen, staan en zitten of open je je naar je omgeving als je loopt,staat, zit, danst?

Veel mensen laten hun overtuigingen over zichzelf, over hun bewegen, hun lichaam aansturen. Ze hebben misschien altijd geleerd dat ze hun buikspieren moeten aanspannen om rechtop te staan, of er is hun verteld dat ze niet kunnen dansen of dat ze lomp zijn of juist te frêle of geen fouten mogen maken. Of dat ze bij alles wat ze doen kracht nodig hebben of dat bewegen zonder spierpijn geen bewegen is. Of dat ze in hun expressief zijn teveel zijn. Heel vaak leiden onze overtuigingen, oordelen en idieeën over ons zelf, over ons lichaam tot bewegingsarmoede; verstoorde bewegingscoordinatie, eenzijdige patronen en kwaliteiten  in bewegen, zwart-wit bewegingen.

Als de spieren op zo’n disruptieve manier samenwerken dat ze het lichaam vast zetten en alle beweging belemmeren verstoren ze een heleboel functies in het lichaam en in onze voortbeweging. Zo kan onze ervaring van de omgeving in een keer een heel andere worden dan dat we ons vrij voelde in onze beweging.

Een gespannen lichaam kan geen kant op, het kan niet adequaat reageren op de omgeving als het vast zit. Dat is eigenlijk een soort freeze situatie en de oudere delen van ons zenuwstelsel reageren daarop met het op een laag pitje zetten van alle delen in onszelf die niet nodig zijn voor overleving, zoals bijvoorbeeld de spijsverteringsorganen. De stressorganen worden aangezet tot productie van stresshormonen als cortisol en adrenaline, onze adem wordt korter en oppervlakkiger, ons hart verliest zijn ritmische aanpassing aan situaties. Het interne biologische systeem komt op allerlei manieren onder druk te staan. En het communiceert dat naar ons bewuste zelf; het stuurt ons allerlei fysieke en emotionele signalen die onze aangeboren drang en capaciteit om te genieten, creatief en flexibel te zijn ondermijnen, onze waarneming van de omgeving te vernauwen en ons voelende hart sluiten voor anderen. Ons denken en voelen spiegelt de verstarring en verharding van onze spieren.

Veel mensen hebben chronische gewoontes ontwikkeld waarin de spieren van bv de kaken, de buik, de rug, de bekkenbodem, de schouders, de handen en de keel te veel  en te lang aanspannen. En dan bedoel ik naast beweging-gewoonten ook de gewoontes in denken en voelen. Misschien ooit ontstaan als succesvolle reactie op een specifieke situatie en omgeving. Door veelvuldige herhaling is het nu alsof alle situaties hetzelfde zijn en dezelfde aanpak nodig hebben. Maar is dat wel zo functioneel?

Exploratie:
Probeer die spieren maar eens aan te spannen. Wat voor een gevoel geeft dat jou? Welke gedachtes komen naar de oppervlakte? Wat zie je als je om je heen kijkt? Welke emoties en gevoelens borrelen daarbij op? Hoe voelt het om te lopen of staan of dansen?

Wat gebeurd er nu als je langzaam je ogen breder maakt richting je slapen, je neusvleugels en lippen naar je oren laat glijden? Hoe verandert de toon van de andere spieren? Hoe voelt dit? Welke gedachten en gevoelens komen er nu naar boven? Hoe voelt het om nu te bewegen?

Ons bewuste brein kan de talloze relaties en mogelijkheden van ons lichaam niet bevatten. Het heeft die data capaciteit niet die ons volledige zenuwstelsel wel heeft. Alleen al het motorisch gedeelte van ons zenuwstelsel heeft van elke spier, naast haar anatomie en functie in het systeem, een volledig beeld van haar relatie tot haar specifieke omgeving van botten, gewrichten, fascia, organen etc en haar plek in het systeem en weet precies hoe het alle mogelijkheden van beweging, kracht, samenwerkingsverbanden kan gebruiken om elke situatie, elke geste naar onze omgeving van een perfect antwoord te voorzien.

Het wordt tijd dat we de gewoontes om ons hoofd van ons lichaam te scheiden, de lichaamswijsheid in twijfel te trekken en te vechten tegen het lichaam doorbreken. Dat we ons lichaam weer met liefde en plezier bewonen en varen op haar wijsheid. Dat we ons eigen maken om met ons hele zelf present te zijn in ons bewegen. Want onze beweging maakt een verschil voor onze eigen vitaliteit en welzijn en dat van de aarde en de mensen en dieren om ons heen.

Ik geloof dat bewust worden van de verstorende en beperkende patronen in bewegen en hun effect op ons denken en voelen de eerste stap is naar present zijn in ons bewegen. Door daarnaast nieuwe manieren van bewegen ‘met ons hele zelf’ te onderzoeken en omarmen veranderen we spelenderwijs onze relatie met en ons functioneren in onze binnen en buiten wereld. In een hernieuwde relatie met ons lichaam en onze omgeving hervinden we de sprankels, lichtheid, rust, energie en levenszin waar velen van ons zo naar verlangen.

Ben jij klaar om die stappen te zetten? Schrijf je dan hier in voor mijn programma ‘Beweeg met lichtheid, energie en vitaliteit’

Zo binnen, zo buiten

/in /door

Vandaag was ik bezig met een nieuw online programma om met lichtheid, energie en vitaliteit te bewegen. En dat bracht oude herinneringen naar boven uit de tijd dat ik nog audities deed voor dans. En de reis die ik toen gemaakt heb om een zorgzame, respectvolle relatie met mijn lichaam op te bouwen en weer de energie, levenskracht en lichtheid te voelen om te sprankelen.

Door toen anders te leren voelen en kijken naar mijn lichaam is mijn dansen veranderd en ook de manier waarop ik in mijn leven sta. Een hernieuwde relatie met mijn lijf, mijzelf eigenlijk dus, mijn dromen en mijn omgeving. Wat ik zelf heel bijzonder vind is dat dit ontstond door mijn manier van bewegen te veranderen. De kracht van beweging en dans.

Als er een harmonieuze relatie is tussen het zenuwstelsel en de spieren, botten, organen en ademhaling dan ervaren we zachtheid, kracht en mobiliteit op hetzelfde moment. Alle lichaamsdelen kunnen dan hun plek weer innemen in het systeem en hun functie efficient en flexibel uitoefenen waardoor de energie ook weer optimaal kan stromen. Er is dan weer een goede samenwerking, ondersteuning en communicatie tussen alle delen van het lichaam en het hoofd en hart. Hier begint het pad naar lichtheid, energie, creativiteit, verbinding en groei. De manier waarop ons innerlijke systeem werkt is vergelijkbaar met de manier waarop familysystemen, systemen in de natuur, de liefde, op de werkvloer etc . Systemen gaan over relaties en hoe beter de kwaliteit van een relatie hoe beter het systeem werkt.

Het lichaam vaart wel bij een goed werkend systeem en ons emotionele zelf ook. Als er voortdurend conflict is tussen lichaamsdelen dan ervaren we dat als spanning, stress en vermoeidheid in ons innerlijke leven en zijn we sneller overprikkeld door onze omgeving. De meeste mensen reageren hierop door te verharden en uit verbinding te gaan met hun lichaam en hun omgeving. De interne relaties in ons lichaam leren ons over onze externe relaties met onze omgeving. Men zegt niet voor niets ‘Zo binnen, zo buiten’! Ik heb gemerkt dat als de verschillende delen van mijzelf beter op elkaar afgestemd zijn en de energie weer optimaal stroomt, de oordelen en overtuigingen over mijzelf en de wereld om mij heen verzachten en dat er ruimte komt voor (zelf) compassie.

De relatie tussen lichaam, hart en hoofd

Ik geloof dan ook dat ons lichaam een spiegel is voor ons denken en voelen. Als we fysiek vrijer bewegen, staan en zitten en daarin meer opties ervaren zal die beweging ook voelbaar zijn in ons denken en voelen. Veel mensen ervaren dan dat ze mentaal en emotioneel ook speelser, flexibeler en veerkrachtiger in hun leven staan. Het is dan ook makkelijker om met een open, onbevangen hart de wereld tegemoet te treden.

Zo is het omgekeerd ook zo dat beperkende gedachten en emoties die ons naar binnen trekken een samentrekkend effect hebben op onze cellen. We voelen onze spieren aanspannen. De organen ervaren minder ruimte door deze spierbeweging en kunnen hun werk niet meer prettig doen. Er wordt aan de botten getrokken en de gewrichten ervaren meer belasting. Er is niet langer een ontspannen evenwicht in staan en zitten. Veel mensen zetten dan delen in hun lichaam vast en beperken zichzelf in hun bewegingsmogelijkheden. Hun brein raakt steeds verder gepreoccupeerd met de spanning en verliest zijn flexibiliteit, creativiteit, speelsheid en levenslust. Zelf heb ik gemerkt dat ik dan ook mensen van me wegduw, mijn hart sluit, een muur optrek, sneller overstuur ben, boos, verdrietig, pessimistisch, oordelend. Dit is de spiraal richting naar stress, vermoeidheid, overbelasting, pijn en misschien zelfs wel verbittering en een depressief. Maar elke spiraal heeft een keerzijde…

De andere spiraal richting is die naar lichtheid, energie, creativiteit, groei en genieten. Ik richt me graag op dit gebied waar we de mogelijkheid hebben om ons potentie te leren kennen voor onszelf en anderen. Moshe Feldenkrais zei ooit dat we maar 10 procent van ons volledig potentieel gebruiken. Dat is schrikbarend weinig. Het wordt tijd voor ons en de aarde dat we ons daarop gaan focussen in plaats van alles wat er fout is met ons zodat we een verandering kunnen maken ten goede.

Ik heb gemerkt dat bewust worden in en door beweging een veilige en mooie ingang is naar zelfontwikkeling. Ik zeg ‘bewust bewegen’ omdat veel mensen door bewust te luisteren naar hun lichaam en de beweging, blessures kunnen voorkomen, lichter en gemakkelijker kunnen bewegen. En ook hun emoties beter leren kennen en uiten en expressie kunnen geven aan wie ze zijn. En heel belangrijk die Beweging gaan voelen die blij maakt, bevrijdt en ruimte geeft. En dat stralen we uit en daarmee geven we andere mensen ook de ruimte om zichzelf te leren kennen, om zichzelf te zijn en te mogen genieten van wie ze zijn.

Thuiskomen in je lichaam

Ik heb zelf heel lang heel veel spanning gehad in mijn lijf zonder dat ik het doorhad. Het heeft me achteraf niet verbaasd dat ik al die tijd ook heel perfectionistisch was, gesloten en heel streng en kritisch naar mijzelf. Het was normaal geworden voor mij om over mijn grenzen te gaan, om mijzelf uit te putten, te pleasen en vechten tegen mijzelf en door te gaan totdat de pijn echt teveel werd of dat ik zo uitgeput was dat ik niet meer kon slapen, eten, staan of zitten van vermoeidheid en mijn toevlucht zocht in iets wat mij kon verdoven.

Pijn is een signaal van het lichaam dat het anders wil bewegen, dat we iets hebben te veranderen in onze manieren van denken, voelen en doen. Voordat we pijn ervaren heeft het lichaam al heel wat tekens afgegeven als bijvoorbeeld niet meer soepel bewegen, een stijve, zeurderige rug hebben, alles als teveel inspanning ervaren, gespannen zijn, ons makkelijk boos, huilerig of chagrijnig voelen, vermoeid en overprikkeld zijn.

Op een dag, jaren geleden, deed ik auditie voor een danschoreografie waarin ik heel graag wilde dansen. Helaas werd ik afgewezen.omdat mijn bewegingen te puntig en hard waren voor wat ze zochten. Ik was te weinig lyrisch in mijn manier van bewegen. Jaren eerder had ik tijdens een auditie aan een dansacademie al gehoord dat mijn basis spierspanning te hoog was waardoor ze bang waren dat mijn lichaam te weinig flexibel zou zijn om zich te plooien naar 1000-en-1 mogelijkheden.

Dit keer zag ik lyrisch bewegen als iets wat ik me eigen kon leren maken. Op mijn reis om ook vloeiend en zacht te leren bewegen kwam ik in contact met de Feldenkrais methode. Door bewust kleine, langzame en zachte beweging op te zoeken, ontdekte ik hoe gespannen en verkrampt mijn hele lichaam eigenlijk was en hoe uitgeput, leeg, depressief en overprikkeld ik me eigenlijk voelde.

En ik ontdekte dat het ook anders kon. Al na een paar lessen merkte ik dat ik zachter bewoog, niet meer knarsetandde in mijn slaap, beter sliep, meer ontspanning voelde in mijn rug en schouders.. Ik voelde me lichter en luchtiger worden gedurende de training tot Feldenkrais somatisch neuro-sensorisch bewegings coach. Mensen vertelden mij dat ik een zachtere blik had in mijn ogen en meer kleur in mijn gezicht. Dat mijn glimlach guller was en ik meer open en relaxt naar mijn omgeving.

De interne relaties in ons lichaam leren ons over onze externe relaties met onze omgeving.

Gaandeweg ontwikkelde ik niet alleen meer flow en lyriek in mijn bewegen, ik kreeg ook weer energie, stond steviger op mijn benen, en voelde me rustiger en vrediger in mijn lichaam. Ik was niet meer zo bang om iets fout te doen, ik speelde weer en voelde me van binnen weer sprankelen en twinkelen. Ik merkte dat ik een ander beeld begon te vormen over mijzelf, waarin er de ruimte, vrijheid en respect was om te genieten van mijzelf en mijn lichaam. Ik merkte pas echt hoe zeer ik veranderd was doordat mijn omgeving anders op mij reageerde dan voorheen. En daarmee veranderde mijn omgang met andere mensen verder in een richting die ons verbond zonder uit verbinding te gaan met mijzelf.

Ik zie beweging als een krachtige ingang om oude fysieke, mentale en emotionele patronen, overtuigingen en gewoonten te transformeren en een nieuwe, liefdevolle, zorgzame relatie met onszelf op te bouwen. Ik geloof dat een liefde-rijke en compassie-volle relatie met ons lichaam nodig is om liefdevol te kunnen zijn naar onze omgeving en toch onze grenzen te behouden. Grenzen die soms zo subtiel zijn dat we ze pas helder kunnen voelen en respecteren als we echt diep in ons lichaam kunnen rusten en thuis zijn. Onze zintuigen werken dan zo veel meer verfijnder dan als we gestrest zijn en uit verbinding zijn ons zelf. Hoeveel misverstanden en hart-pijn kunnen we wel niet voorkomen als ze we onszelf en onze behoeften helderder leren voelen, kennen en communiceren? Hoe veel vitaliteit en energie kunnen we terugkrijgen als we ons lijf niet langer negeren maar respecteren in ons doen en laten?

Beweging is de taal van ons zenuwstelsel en van de energie die door ons heen beweegt. Alleen verandering op het niveau van ons zenuwstelsel beklijft want ons zenuwstelsel is degene die alles aanstuurt van emotie, gevoelens, gedachtes tot aan doen en actie. Gelukkig is ons zenuwstelsel, naast haar taak om te overleven, vooral georiënteerd op het zo gemakkelijk en plezierig mogelijk leven. Soms is ons hoofd die optie een beetje vergeten.

Ik vind deze definities van gezondheid van oa. Moshe Feldenkrais daarom erg treffend:

‘Health is our capacity to act in the world despite our difficulties’ and ‘the ability to live our dreams regardless of our circumstances’

Op 27 oktober start mijn online programma ‘Beweeg met lichtheid, energie en vitaliteit’. Doe je mee?

 

Welke gewoontes heb jij? En voel je je daar goed bij?

/1 Reactie/in /door

Hé gewoontes wie heeft ze niet. Maar hoe beïnvloeden ze ons leven?

Vandaag wil ik een vlog delen over gewoontes.

We hebben allemaal gewoontes, dingen die we altijd op dezelfde manier doen, patronen. Gewoontes zijn gaan over wat we gewend zijn om te doen, te denken en te voelen zonder er bij stil te staan. We hebben allemaal bepaalde manieren van van bewegen van staan, zitten etc. en ook in onze manier van praten bijvoorbeeld. En dat is goed. Denk je in dat je elke keer dat je een pen oppakt weer opnieuw hebt te leren schrijven… Dat je bij alles wat je doet steeds het wiel opnieuw hebt uit te vinden. Dat zou heel erg vermoeiend zijn en nauwelijks efficient. We zouden nergens aan toe komen.

Het wordt echter listig als gewoonten ons belemmeren om te groeien, of pijn doen, spanning veroorzaken in ons lichaam of ons vermoeien. Ik noem ze belemmerende gewoontes en patronen. Iedereen kent ongezonde gewoontes in doen; bijvoorbeeld roken om er maar één te noemen. Maar ben je je ook bewust van ongezonde gewoontes in voelen, denken en bewegen of in jezelf ondersteunen en dragen?

Binnenkort verschijnt mijn gratis E-book waarin ik deel hoe je gewoontes die jou tegenhouden om te sprankelen, voor altijd via bewegen kunt veranderen. En niet alleen verander je beperkende gewoontes, je ontwikkeld ook nieuwe manieren om je innerlijke sprankel ontspannen en vol vuur te branden.

Mijn eerste Feldenkrais ervaring

/0 Reacties/in , /door

“Kom maar liggen op de tafel”.

Een moment daarvoor heeft G. gekeken hoe ik loop en wat eenvoudige dansbewegingen maak. Ik heb pijn in mijn heupen en een hoogspanning in mijn lijf die er al eeuwen lijkt te zijn. Er is al zo vaak naar gekeken, ik ben de wanhoop nabij.

Met mijn kleren aan, kom ik liggen op mijn zij.

Ze krult haar handen over mijn ribben.

Ik voel mij loom rollen , een miniscule beweging in mijn rechterheup.  Mijn ruggenwervels volgen -één voor één – naar voor, achter en opzij.. Ik twist, ik draai…

Mijn adem stroomt in plekken waar ik met mijn aandacht nooit eerder ben geweest.Ik zak diep in mijn lijf. Mijn spieren zacht en zwaar. De tafel vormt zich welwillend rond mijn botten.

Ik zucht vanuit mijn tenen.  … De tijd staat stil..

“Sliep ik? “

“Mmmh je was even weg” een olijke knipoog in haar stem.

Ik draai op mijn andere zij. Mijn pijnlijke heup… Haar handen bewegen mij langzaam en helder. Ik wacht op de bekende pijn maar nee… Deze nieuwe sensatie doet me lachen.. ‘Aaahh’ ..jaren spanning glijden uit mijn lijf.

Haar handen spelen, ze laat mijn botten dansen.. ‘Oohhh’.. mijn hoofd wiegt zachtjes mee.
Ik denk aan het domino-effect: waar één vallend steentje, alle andere steentjes in beweging zet.

Vergeten is mijn pijn. Mijn heupen rollen vrolijk naar alle kanten.. Als een vloeiende, sensuele dans.
Ik dacht dat ik flexibel was maar.. WOW! Dit voelt pas soepel en vrij..  

Na deze goddelijke sessie loop ik, dans ik alsof ik vleugels heb, ik voel me los, ik swing! Wat een genot om weer te bewegen, zonder spanning, zonder pijn.

 (Uit ‘mijn eerste Feldenkrais ervaring’, Pingel)

 Drie sessies verder en de pijn in mijn heupen was helemaal weg. Ik kon weer tango dansen op mijn hoge hakken en yoga voelde ook weer fijn. Ik was zo onder de indruk van de feldenkrais methode dat ik me heb ingeschreven voor de eerst volgende training tot Feldenkrais docent.

Nu 15 jaar verder verbaas ik me nog elke sessie over de kracht van deze methode: Hoe subtiele bewegingen levens transformeren op het niveau van het zenuwstelsel en het brein.

Ook een sessie ervaren?

Een hart-knuffel voor deze uitdagende tijd

/0 Reacties/in /door

 

In deze video deel ik graag de hart-knuffel met je. Het is een vorm van aanraking die uit de Tellington Ttouch afkomstig is. Deze methode is ontwikkeld door Linda Tellington Jones, een Feldenkrais practitioner van het eerste uur. Haar methode was oorspronkelijk bedoeld om dieren te helpen herstellen van trauma en stress. Het bleek echter ook heel goed te werken voor mensen. 

Hoe werkt het 

Leg je handen op je borst. Daar waar je voelt dat je wat tedere en liefdevolle zorg nodig hebt. Teken in gedachte een klok op je borst. Stel je de cijfers van de klok voor als volgt: 12 is richting je hoofd en 6 is richting je buik. 9 is dan aan de rechterkant en 3 aan de linkerkant. Neem een moment om rustig alle cijfers van de klok te visualiseren onder je handen.

Begin dan voorzichtig met het bewegen van de huid over de ribben en het borstbeen, waarbij je het beeld van jouw klok volgt voor 1 1/4 cirkel. Begin de beweging bij 6. Voel welke richting het meest prettig voelt; met de klok mee of tegen de klok in. 

Je maakt vervolgens een hele cirkel van 6 to 6 met nog een kwart tot 9 (of 3). Dit is het eerste deel waarin je rustig door je neus inademt. Vanaf 9 maak je een kwart cirkel terug tot 6 terwijl je uitademt door je mond. Doe het langzaam, vloeiend en zacht, met bewustzijn. Je kunt het herhalen zo vaak als je het nodig hebt. Je kunt ook je handen steeds een beetje verschuiven en andere delen van je borstkast meenemen. In de video laat ik zien hoe ik het doe.

Je kunt deze aanraking ook toepassen op je buik, de zijkanten van je ribben, je rug, je hoofd, je gezicht….

Geniet van dit verwen momentje voor jouw zenuwstelsel en lijf!

Photo by Victor Larracuente on Unsplash

De wandelaar, de verspringer én een roze konijn

/0 Reacties/in /door

Elk (goed) verhaal begint met… Lang, lang geleden in een land hier ver vandaan. En daarom begin ik dit verhaal anders. Nog niet zo lang gelden waren er twee mannen, een wandelaar en een verspringer. Ze hadden elkaar ontmoet aan de toog een rokerige bar. Ze waren een beetje stil geworden toen de jukebox in de hoek, net te hard en bovendien krakerig, ‘We are the champions’ van Queen uitschreeuwde. Een clubje dertigers stond luidkeels mee te zingen.

Ze hadden elkaar aangekeken. De wandelaar had zonder het te vragen een biertje laten neerzetten bij de verspringer. Dan had hij nog iets vriendelijks gedaan vandaag. De verspringer had ‘m kort aangekeken en z’n glas geheven. De verspringer knikte. Hij knikte terug. Ze namen samen een flinke slok uit het vaasje. Ze hadden beide even een wit snorretje gehad. De verspringer had over zijn schouder gekeken, naar het groepje dertigers bij de jukebox. ‘Champions my ass’ zei hij iets te hard op. Hij had zich al in geen tijden een kampioen gevoeld. De wandelaar reageerde door zijn glas op te heffen en luidkeels ‘Champions my ass’ te roepen, de rest van zijn vaasje achterover te gooien en het glas hard op de bar slaan. Nou nou, moet dat zo hard, had de barman geroepen. En zo startte het gesprek tussen drie mannen, over wandelen, verspringen en kampioenen.

Het clubje dertigers had afgerekend en was vertrokken naar de volgende kroeg. De wandelaar –de filosoof van de drie– vroeg zich af waarom er altijd ééntje is in z’n clubje dat per se een roze konijnenpak aan moest trekken… dat komt nog wel eens een keertje terug in een ander verhaal. Goed, we gaan verder. Een wandelaar, een verspringer en een barman.

De barman was een beetje het vak ingerold. Na wat verschillende banen te hebben geprobeerd, had hij toch maar de zaak van zijn vader overnomen. En toen zijn pa naar het bejaardenhuis verhuisde, was hij in de bovenwoning getrokken. Wel zo gemakkelijk, lekker dichtbij. Alleen maandag’s was hij gesloten, dan ging hij steevast naar de groothandel en ’s middags naar de sauna. Elke week. Er moest wel héél wat gebeuren wilde hij niet naar de sauna gaan. Hij vroeg zich nooit af of hij nog eens wat anders zou willen doen. ’t Was prima zo. Al die mensen met carrières, met haast en zorgen. Nee, dat was niks voor hem. Hij had graag eens naar zijn broer gegaan in America, maar daar was het nooit van gekomen.

De verspringen had een duidelijk doel. 8 meter en 30 centimeter. Liever nog iets verder. Nu had hij een lichte blessure en moest rust houden, hij kwam eigenlijk nooit in een café. Hij was afgekomen op het bord dat buiten stond. Broodje bal uit eigen keuken, stond erop. Na maanden trainen en een streng dieet had hij zich deze traktatie gegund. De grote wedstrijd was over een paar maanden. Hij zou er helemaal klaar voor zijn. Geen gram vet op z’n lijf, afgetraind, scherp en gefocust. Hier had hij naartoe gewerkt, als jongeling al. Dit was zijn droom. Net iets verder dringen dan Ignisious Gaisah. Hij zal zenuwachtig zijn, want de aanloop, maar zeker de afzet is alles. Eenmaal hoog in de lucht zou hij zijn armen en benen naar voren werpen om hopelijk te landen daar waar hij zo lang naar uitgekeken had. Kampioen van Nederland zijn.

De wandelaar had ademloos zitten luisteren naar het verhaal van de verspringer. Hij had zich verbaasd. Al dat werk, al dat trainen voor dat ene moment. Hij zou helemaal niet meer durven springen, bedacht hij. Stel je voor dat je net verkeerd afzet. Heb je al die maanden voor niks getraind. Nee hoor, hij had gewoon een paar goede schoenen gekocht, een klein rugzakje en een paar van die uitschuifbare wandelstokken. Verder niks. Hij ging gewoon op pad. Tuurlijk had hij wel een plan, maar als hij een interessante zijweg tegenkwam, ging hij gewoon daarin. Kijken waar het toe leidt. Zo kwam het wel eens voor dat hij heel ergens anders uitkwam. De wandelaar had daar geen enkel probleem mee, hij had toch zeker mooie nieuwe dingen gezien, wegen ingeslagen waar hij nog nooit geweest was?

Plots rent er een vrijgezel in een roze konijnenpak de kroeg binnen…
Ik ga trouwen! Roept hij.
Vrienden sleuren het konijn weer naar buiten. 
Op naar de volgende kroeg.